LATER

Wanneer mijn haar de strijd om kleur verliest

stramme spieren uit de pas lopen

mijn hart niet langer klopt

in het ritme van de tijd

wanneer ik elk kwartier drie keer hetzelfde vertel

lijntjes in mijn gezicht niet langer weglach

ze kraters zijn geworden waarin ik verdwaal

op zoek naar een ooit gemiste afslag

wanneer je mijn tanden op het nachtkastje vindt

mijn oren in mijn tas, kalk in mijn aderen

al wat mij vertrouwd is mij verlaat

tijdens het voorspel van de dood

kijk dan in mijn ogen.

Zie een meisje

met twee vlechtjes

en grote dromen.